Boże dary podlegają pewnym ograniczeniom. Są ograniczone, ponieważ są stworzone. Lecz dar życia wiecznego w Jezusie Chrystusie jest nieskończony jak nieskończony jest sam Bóg. Chrześcijanin posiada życie samego Boga i dzieli z Nim Jego nieskończoność. W Bogu jest dość życia i dość czasu dla wszystkich. Normalne życie zawiera się między narodzinami a śmiercią, a potem zanika, lecz życie Boga wraca do Swego początku i nigdy nie ginie. Mieć życie wieczne to znać jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłał.
Łaska Boga także jest nieskończona i człowiek, który zaznał rozdzierającego bólu wywołanego grzechem, wie, że nie o akademickie rozważania tu chodzi. „Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska”. Obfity grzech jest postrachem dla świata, a obfita łaska jest nadzieją dla ludzkości. Bez względu na to, jak bujnie pleni się będący produktem ograniczonego umysłu i serca grzech, ma on jednak swoje granice. Lecz Bóg tym bardziej umożliwia nam wejście do nieskończoności. Przeciwko naszej chorobie wymierzona jest Boża nieskończona zdolność uzdrawiania.
Chrześcijańskie świadectwo przez wieki powiada: „Tak, bowiem Bóg umiłował świat, że...” Zależy od nas czy zobaczymy tę miłość w świetle Boskiej nieskończoności. Miłość Boga jest niezmierzona. Co więcej: nie zna granic. Nie zna granic, albowiem nie jest rzeczą, lecz aspektem istoty Boskiej. Miłość Boga jest „byciem sobą”, a ponieważ Bóg jest nieskończony, Jego miłość zdolna jest zawrzeć w sobie cały stworzony świat i jeszcze pozostaje miejsce dla 10.000 razy 10.000 innych światów.
Oto jest Bóg, którego wielbimy, Nasz wierny, niezawodny Przyjaciel, Którego miłość jest tak wielka Jak Jego potęga i nie zna miary ani kresu. Oto Jezus, pierwszy i ostatni, Którego Duch zaprowadzi nas bezpiecznie do domu. Będziemy wychwalać Go za wszystko, co minęło, I ufać Mu we wszystkim, co ma nadejść. Joseph Hart
A.W. Tozer z książki „Poznanie Świętego”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz