Boże miłosierdzie nie jest chwilowym nastrojem

Ojcze nasz. Twoja mądrość budzi w nas podziw, Twoja moc napełnia nas strachem, a Twoja wszechobecność czyni każdą piędź ziemi świętą. Jak możemy Ci się wywdzięczyć za Twoje miłosierdzie, którego nie skąpisz najlichszym naszym potrzebom, który przydajesz piękna prochom, radości - lamentom, a trudy przyozdabiasz w szatę chwały. Wychwalamy i błogosławimy Twe miłosierdzie przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego. Amen.
 

Gdy przez krew wiecznego przymierza, my, kiedyś dzieci ciemności, dobrniemy wreszcie do domu światła, posiądziemy dla naszych harf tysiące strun. Lecz najsłodszą okaże się. struna najdoskonalej wychwalająca miłosierdzie Boże. Z jakiej racji mamy się tam znaleźć? Czyż przez swe grzechy nie uczestniczyliśmy w strasznej rebelii, usiłującej obalić Króla stworzenia? Czyśmy w przeszłości nie wtórowali światu, opanowanemu przez księcia zła i ducha nieposłuszeństwa? Czyśmy nie ulegali pożądliwościom naszego ciała? Czyż z natury nie jesteśmy dziećmi buntu, tak jak inni? Lecz my, którzyśmy swego czasu prowadzili walkę z Bogiem i byliśmy wyobcowani przez rodzące się w naszych umysłach czyny, zobaczymy Boga twarzą w twarz, a imię Jego zostanie wypisane na naszych czołach. My, którzyśmy zasłużyli na banicję, będziemy dopuszczeni do wspólnoty; my, którzyśmy zasłużyli na męki piekła, ujrzymy błogość nieba. A wszystko przez niezmierne miłosierdzie naszego Pana, za sprawą którego jutrzenka powita nas na wysokościach.

„Gdy wszystkie Twoje łaski, o mój Boże, Ujrzy moja unosząca się dusza, Zachwycony tym widokiem Zagłębię się w podziwie, miłości i wdzięczności.” Joseph Addison  Miłosierdzie jest atrybutem Boga, Jego nieskończoną i niewyczerpywalną energią, umożliwiającą Mu współczucie. Zarówno Stary jak i Nowy Testament głoszą miłosierdzie Boże, przy czym, Stary Testament poświęca mu czterokrotnie więcej miejsca. Powinniśmy na zawsze wyplenić rozpowszechnione a błędne mniemanie, jakoby sprawiedliwość i sprawowanie sądów charakteryzowało Boga Izraela, podczas gdy łaska i miłosierdzie znamionuje Pana Kościoła. Właściwie nie ma zasadniczych różnic między Starym i Nowym Testamentem. W Nowym Testamencie została pełniej rozwinięta prawda o odkupieniu, lecz w obu Testamentach przemawia ten sam Bóg, a to, co mówi, zgodne jest z tym, jaki jest. Gdziekolwiek i kiedykolwiek Bóg ukazuje się ludziom, postępuje niezmiennie tak samo, po Bożemu. Czy to w ogrodach Edenu, czy w Getsemani, Bóg jest zarówno miłosierny, jak i sprawiedliwy. On zawsze postępuje wobec ludzi w duchu miłosierdzia, a gdy Jego miłosierdzie zostaje wzgardzone - w duchu sprawiedliwości. Tak postępował w czasach przed potopem, tak samo wówczas, gdy Chrystus chodził po ziemi, tak samo czyni dzisiaj i to samo wiecznie będzie czynił - z tego tylko powodu, że jest Bogiem.

Jeśli będziemy pamiętać, że Boże miłosierdzie nie jest chwilowym nastrojem, lecz atrybutem wiecznego Boga, przestaniemy się obawiać, że któregoś dnia go zabraknie. Miłosierdzie nigdy się nie zaczęło - należy bowiem do wieczności. Dlatego też nigdy nie zaniknie. Nigdy nie będzie go więcej, ponieważ jest nieograniczone, i nigdy nie będzie go mniej, ponieważ tego co nieograniczone nie sposób zmniejszyć. Nic, co pojawiło się, lub pojawi w niebie, na ziemi lub w piekle, nie może odmienić niezwykłego miłosierdzia naszego Boga. Jego miłosierdzie jest wieczne, bez granic, przepełnione Jego litością i współczuciem.

A.W. Tozer z książki „Poznanie Świętego”